|
|
Konplizeak Hitzak |
1. dena bukatzean
(Xabier Lete) Dena bukatzean eta iragana filma zahar bat xuri-beltza maitasun hunkigarri bat kontatzen diguna itxoingo dizut metroaren geltokian Humphrey Bogart izango naiz zuretzat. Ostiral gauean besotik hartuko nauzu berriz ere ahazturiko keinu zehatz dakizunarekin desioa hitzik gabeko deiadar hiru ganster gure atzetik kalean. Ihes irritsuan zure etxera helduko gara whisky bat edanen dugu jantzita oraindik eta tiroak entzun baino lehenago Janis Joplin hasiko da kantatzen. Oihu egitean eta ibaia itsasora ixurtzean ironiazko hitz batzuk esango dituzu leihotik begiratuko dut orduan “zahartzen ari naiz” erantzungo dizut. Berriz oroitzean ez da garraztasunik izango aspaldiko denboraren erretratuetan gure ileak xuriago behar bada kanpoan elurra hasten duenean. 2. liskar suharra (Inazio Mujika) Autobidera irten nintzen unean atzetik sentitu nuen talka. abistuan zetorren eta nik ez nuen ikusi. Nire aulki odolez zikindutik altxatu nintzen eta hala eraso zidan gidariarengana jo nuen zuzenean. Liskar suharrean aritu ginen hitz potoloak jaurti elkarri. Nire erruaren zatia aitortu nion ez begiratzeagatik, baina ezin zitekeela abistu horretan ibili, esan nion. Elkar jotzera ere iritsiko ginen gidariak esan ez balit halako batean -baina gu ez al gaude ba hilda? Behera begiratu, eta bi auto ikusi nituen txirtxilaturik, gidari bana zeukaten burua ezker aldera okerturik era oso bitxi batean. 3. ertz maitea (Iñaki Irazu) Zure ahotsaren ertzean bizi naiz eta beti nagokio diozunari adi, ekartzen didazun zaharraren berriari. Eta urruntzen banaiz ertzari alde eginez moteldu egiten zait gauzen argia, ez dakit zer egin isiltasunarekin. Ertz maitearen minez jarririk, nola edo hala urratsak didala zure bidearen norantza hartzen. 4. norbere akaberari buruzko mintzaldia (Joseba Sarrionaindía) Egia al da heriotzaren lumak lurreratuko nauenean ere. Bizitzak berdintsu iraunen duela munduan? Ni hilda biharamonean eguzkiak argituko du oraindik? Eta trena ohi bezala geldituko da bost minutuz geltokian? Eta itsas bazter honetan hausten diren olatuak. Etenik gabe helduko dira bazterrean desegitera? Eta ene izterreraino inguratu den karramarroa bihar. Beste inorengana ailegatuko da zangozabal eta haztamuka. Eta ez dut enekin eramanen ez eguzkia ez trena ez karramarroa. Neu bakarrik eroriko naiz zulora. Eta mundua orohar ez da ene hutsuneaz ohartuko. Ortzean zehar iragan basahatearen hutsuneaz baino gehiago. Eta ni ez naiz harrezkero enea izanen. Ez ote dut esango orduan, umetan bezala, ez dut nahi? 5. irene (Leire Bilbao) Arropa bustiarekin batera soketan eskegi da ilunabarra. Irenek bere bizitzaz hitz egiten du dagoeneko gertatua balego bezala. Betseinetan beldurra antzematen zaio. Ireneri ez dio min egiten inoren minak. Poltsa beteekin bueltatzen da etxera. Bi sagar eta kafea. Goizari mudak aldatzean leku seguruan gordeko du atsekabea, kafea erreko zaio kale nekatuei begira. Kazkabarra legez erortzen diren orduetan arrangurak ez dio lekurik kentzen. Ireneri ez dio min egiten… Telebistarekin igarotzen dituen arratsaldeetan arnasten du inoren nahigabeak ere ez duela asetzen, badela dagoeneko bizitzaz, bera bezala, gertatua balitz bezala ari den jendea. 6. antxillesko arkupean (Jabier Muguruza) Eta hantxe nengoen ni bakarrik, Antxillesko arkupean aita gogora ekartzen baita egun horretan ere guztietan bezalaxe hil zenetik, hain bat batean, hain latza izan zelarik guretzat, ezustean izateagatik eta hainbeste maitatzeagatik eta hainbeste maitatzeagatik. Eta trinketean gogoratzen nuen pilotan, elkarrekin eginak genituen hogeita lau urte haietako edozein egunetan kantxan oldartzen, berak zekien latzean. Ondoren dutxan xaboia ematen mugimendu delikatuan indarra eta samurtasunaren osatze harrigarri hura, indarra eta samurtasunaren osatze harrigarri hura. Orduan, oroimenaren baitan osorik sartua nintzela berarekin bat egiten saiatu nintzen artean aipatu gabe nizkion kontu batzuk esaten: lehendabizi, zenbat gogoratzen naizen berarekin zein gaitza zaidan haren hutsa, utzi gintuenetik, baina bera, joanda bezala zegoen egiazki urrun, beste nonbait eta bapatean negarrari eman nion baina aspaldi egiten ez nuen bezala, ume abandonatuak egiten duen eran. 7. berritzea, horixe (Iñaki Irazu) Goizean ez nauzu ausart izan jertsey zaharra jaztera eta kalean hotzak ibili naiz batetik bestera berri bat erostera denda batean sartu naizen arte. Arrats aldean etxera itzultzean aspaldiko partez begia niregana argitu zaizunean harekin jantzita ikusi nauzunean asmatu dudana jakin izan dut: Zure aurrean nola edo hala berri egitea, horixe bainuen nik bilatzen. 8. de vita beata Bai egun ona atzoko eguna. Berandu jaiki, dutxa hartu nuen leiho irekiaz kezkatu gabe, ene gorputz gazte, bortxaz ederra antzinako sentitu, xaboipean. Nire zereginetara joan nintzen, hilda itzuli. Sofan eratzanik Iñigoren diskoren bat aditu eta jaitsi nintzen hauekin zerbait hartzera Parralean. Zenbat barre munduaren lepotik. Afaldu aurretik zenbait poema zahar atondu. Eskutitz luzea alferrikakoa idatzi. Zoriontsua naizela sinetsi dut oheratzerakoan. Eta akaso izan nintzen. Baina hori atzo izan zen eta gaur ez daukat konprobatzerik. 9. no quedan tantas tardes (Covadonga de Silva) No quedan tantas tardes como ésta en la que me acompaño ferozmente, la soledad , que es para otros angustia, para mí no es más que otra forma de verme. Yo sé que no se entiende fácilmente esta costumbre de apartarme tanto, no sólo me interesan las personas también hay otras cosas en el mundo; sus posos en los libros y canciones, beberlos poco a poco, se vuelve ancha la vida de esta forma. Seguir con la mirada la pista de la luz que cruza la ventana, las sombras que se crean en la casa. Los ruidos que construyen un momento, el frío que se esconde entre mis dedos, y antes se había escondido entre azulejos. “No quedan muchas tardes como ésta”, me advierten mis amigas, “pronto despertarás de tu embarazo.” No entienden que ya desde que era niña yo hablaba con las tardes de esta forma dejando que mis padres fueran ellos, dejando que dejaran que yo fuera. 10. bake hotsak (Iñaki Irazu) Bake hotsean ari zara harrikoa ere egin gabe duzun bitartean. |
|
|