Beste Hogei Hitzak |
|
Beldurrak
(Iñaki Irazu) Beldurrak zara gauean iratzarri zure etxeko logela ilunean zeren ote den jakin gabe... Eta harritu ere egin zara aspaldi atzean utzia zenuen sentimen hori zugan bilatzean Ze barregarria hola ibiltzea zure urteetan sinesteak ere lanak ditu zeure izanean Baina beldurrak beldur iraun eta azkenean geldi-geldi, uzkur eginda bil zara ohean Galde eginez har zaitzan zure loari galde eginez hel dadin egun(aren) berriari Errua nirea da (José Luis Padrón) Bai, badakit, eta damu naiz, nire aukeren gainetik jan ditut egunak. Egutegian sartzen diren orduak baino gehiago erre ditut. Nire aukeren gainetik edan ditut gauak. Itsasoan sartzen den euria baino gehiago isuri dut. Onartzen dut: damu naiz hainbeste bizi izanaz. Onartzen dut: damu naiz hainbeste bizi izanaz. Bai, badakit, eta damu naiz, nire aukeren gainetik egin ditut galderak. Ilunean sartzen den argia baino gehiago agortu dut. Nire aukeren gainetik lotu ditut ametsak. Begiradan sartzen den poza baino gehiago gastatu dut. Onartzen dut... Jakin badakit, eta damu naiz, nire aukeren gainetik maitatu dut. Infinituan sartzen den gogoa baino gehiago jarri dut. Nire aukeren gainetik ireki dut bihotza. Munduan sartzen den mina baino gehiago hartu dut. Onartzen dut... Ororekin bakean (Xabier Lete) Badakit udazkeneko arratsalde batean igoko naizela hiria gurutzatzen duen autobusera eta eramango nauela denbora galdu batean madreselbek usaitzen zuten auzo isilera. Zihoan jendea jaisten joan baita han, geltoki harrigarrietan, eta urruneko tren baten geziak abiadura ezarri baitio karriketako gelditasunari. Azkenerako bakarrik eta azken bidaiari jaitsiko naiz ni ere hiriaren bazter batean, eseriko naiz han nonbait eguzki epelari bizitzaren nekea aitortuz eta lokartuko naiz agian betirako azken unean bakean neronekin ororekin bakean. "Irasagarrak" (Iñaki Irazu) Errepide zaharreko kale kantoian argia dago betiko tabernan herriko agureak biltzen dira, leporaino dago ilun nabarrean Hiru atso hiru egoten dira irri goxoan mostradore atzean hiru atso hiru hiru ahizpa eta pianoa jotzen daki zaharrenak Bat ez bada beste batek beteko duelarik haren hutsunea irriak ez baitu atertu behar inolaz ere haien tabernan Bakartsu dauden herriko agureak ilea urdin burua soil egunero hara biltzen baitira haien bihotz goxoaren bila Arno beltza eskatzen dute beraien irri zuriaren alde irasagarrak esaten diete herriko jendeak iseka gaiztoan Yessica (Lourdes Oñederra) Autoa espaloi ondoan gelditu da eta Yessica irten da lehenengo, beltzaran, exotiko, polita, ez argalegia ilea atzera bilduta, ezpain lodiak, galtza estuak txamarra alaia beroa baino areago. Karpeta bat ezkerreko besoan, zorro beltz bat sorbaldatik zintzilik. Ez du hitz egiten, ez du hitz egiten ez du irribarre egiten. Gizon bat atera da gero gidariaren aldetik eta autoa itxi du, urrutiratu ahala. Pip. Yessicaren parera iritsi da, isilik Inguruan fabrikak eta pabiloiak Horietako batera doaz biak, Elkarren ondoan, gizona eta neska, “oficina” jartzen duen ate baterantz. Ez du hitz egiten... Gizona zaharragoa, hirurogei-bat urte, hemengo gizon gehienen tankerako janzkera adin horretako gizon gehienena. Praka grisak. Esku biak sakeletan. Ezkerrekoa eta eskuinekoa, biak. Eskuinekoa: orain gutxi, Yessicaren belaunean egon den eskuineko esku hori bera. Ez du hitz egiten... Orain dela gutxi, zenbait minutuz, minutu gehiegiz, neskarentzat gehiegiz, hiritik ateratzen ari zirela, industrialde honetarantz zetozela autoan biak, elkarren ondoan gizona hizketan, Yessica isilik gizonaren eskua neskaren belaunean Ez du hitz egiten.... Ea zer esaten diguten fabrika honetan, ea ordaintzen diguten behingoz, ez daude erraz gauzak hemen, badakizu. A ze zortea zuk, gurean lanean -hatzak estuxeago Yessicaren belaun-gain epelean- Ez kezkatu baina, ondo moldatzen bagara: Nik beti beharko dut idazkariren bat Ez du hitz egiten... Troppo Solo (Bernardo Atxaga) Berarekin gurutzatzen nintzen batzuetan, gutxi gorabehera Dante eta Beatriz bezala Florentzian, pinturaren arabera, zubi zaharrean, eta pentsatzen nuen argaldu behar dut ¡Oh Dio! galdu behar ditut hamabi edo hamahiru kilo, eta jarri segail, lirain, perché sono innamorato, eta neskek ez dutelako, grosso modo, bihotzik baldin mutila bada ehun kilo baino gehiago. Baina, porca miseria, dena dago hain goxo, La pizza margherita, la lasagna, il vino, Mamma mia! Bost hilabetean irabazi nituen zazpi mila zazpiehun eta hogeita bost gramo, guztira nago ehun eta hamasei kilo edo gehiago eta agur esan behar maiteari, oh cara mia, addio! bizitza berririk ez dut inoiz zurekin hasiko, gauero bakarrik afalduko dut, solo, troppo solo. Liburua ala kafea (Harkaitz Cano) Bi bider zenbatuta zortzi diren arren, patrikan lau sos, besterik ez. Puzzle txikitu bateko piezak (dirudite), elkar hartzen ez duen zeru bat. Txanponok besterik izan ez, beharrizanak ase beharrez: liburua ala kafea, zer eros dezaket? Bigarren eskuko liburua hartu eskutan, zenbat jendek egin dion paper leunari laztan, baina tripatik gertuago urdailak eta neguko hotzak kafea nahiago. Izan ala ez izan, liburu zaharren peskizan: kafea ala liburua, zerk behar du gaur izan? Kafearen alderdi onak: euforia labur-laburra, ezpainetan goxotasuna, sabelean beroa gura. Liburuaren alderdi onak: bi bider bizitzearenak, bizitzaz pentsatzea baita literaturaren ardura. Izan ala ez izan, erabakia hartu dut zirt-zart: “Urtekoa izanagatik, atera (e)zazu ardo bat”. Abesti Arraroa (Joxemari Iturralde) Euria, kezka, atzo, lehenmina Sei, amets, mahaia, erlojua Betiko, gezurra, bat, ezer ez, ni. Zu, gehiago, olioa, bihar Ekaitza, haurra, giltza, bi Atzetik, kajoi, atera, abestia. Inoiz, elurra, hiru, hemen Argazkia, zuhaitza, mina, rona Negarra, berriro, orrazia, zu eta biok. |
